Zgodnie z przepisami w pomieszczeniach pracy należy zapewnić temperaturę odpowiednią do rodzaju wykonywanej pracy (metod pracy i wysiłku fizycznego niezbędnego do jej wykonania) - nie niższą niż 14 °C (287 K), chyba że względy technologiczne na to nie pozwalają, w pomieszczeniach biurowych oraz takich, w których jest wykonywana lekka praca fizyczna, temperatura nie może być niższa niż 18 °C (291 K).
Tyle mówią przepisy o temperaturze minimalnej, natomiast nie określają one wartości temperatur maksymalnych mierzonych termometrem suchym.
W związku z tym należy traktować wysokie temperatury w pomieszczeniach pracy jako element mikroklimatu gorącego, który jest charakteryzowany przez wskaźnik obciążenia termicznego WBGT w stopniach Celsjusza.
Wartość dopuszczalna tego wskaźnika uzależniona jest w szczególności od:
- temperatury i wilgotności powietrza,
- ruchu powietrza,
- zewnętrznego promieniowania termicznego,
- wydatku energetycznego związanego z wykonywaną pracą,
a także:
- adaptacji pracownika do określonych warunków mikroklimatu,
- odzieży, którą pracownik stosuje w pracy.
Ważne!
Praca w mikroklimacie gorącym jest pracą w warunkach szkodliwych, a mikroklimat gorący, będący czynnikiem szkodliwym dla zdrowia w środowisku pracy, podlega badaniom i pomiarom zgodnie z zapisami rozporządzenia w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy.
Widać zatem, że nie wystarczy dokonać pomiarów temperatury w pomieszczeniu pracy, ale pracodawca ma obowiązek zbadać, pomierzyć warunki środowiska pracy i obliczyć wskaźnik WBGT przy poszczególnych pracach wykonywanych w narażeniu na mikroklimat gorący.
Pamiętać należy, że wartości WBGT nie mogą przekraczać w ciągu 8-godzinnego dobowego wymiaru czasu pracy wartości dopuszczalnych podanych w tabeli 2 załącznika nr 2 punkt C rozporządzenia w sprawie NDS i NDN oraz o tym, że wskaźniki te są niższe dla kobiet i młodocianych.
Podstawa prawna
§ 30 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz.U. z 2003 r. nr 169, poz. 1650 ze zm.), załącznik nr 2, punkt C, ust. 1. Mikroklimat gorący do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. 2014 r. poz. 817), Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 2 lutego 2011 r. w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy (Dz.U. z 2011 r. nr 33 poz. 166), Rozporządzenie Rady Ministrów z 28 maja 1996 r. w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U. nr 60, poz. 279), art. 220. § 1 Kodeksu pracy
Krzysztof Michał Hajdasz
Główny Specjalista ds. BHP
